Met de familie Braeckman naar de Oostkantons geweest in het midden van mei. Een heel gezellig weekend trouwens, enkel het zo typische Belgische weer dat op zaterdag roet in het eten kwam gooien was minder. Maar dit terzijde, één ding viel me serieus op. De grote aanwezigheid van look-zonder-look aan de rand van het bos. Iets dat ik heb leren kennen op de Kollebloem, weeral om dankzij Raymond.
Een mooi bloemetje met mooie witte bloemen dat 80 cm kan worden, tweejarig, en een heel kenmerkend blad. Inheems in Europa, en hij bloeit van april tot mei. Als je het blad kneust komt er een geur vrij die wat lijkt op ajuin of look
Buiten de witte bloemetjes, en dat het een prima bodembedekker is, is hij van uitzicht niet speciaal. Voor de schoonheid moet je hem dus niet houden
De plant werd vroeger gebruikt als kruid, een typisch knoflook-aroma heeft de plant. Men kan er ook, hangt af van je zintuigen natuurlijk, een mosterdsmaak in herkennen. De Engelse benaming verwijst er naar, daar noemt het “garlic-mustard”, knoflookmosterd. In het Duits Knoblauchrauke
Naam
Zijn naam look-zonder-look komt voort uit het vorige. De geur die door het stuk wrijven vrijkomt lijkt op look of ui, maar anders heeft het kruid er weinig mee gemeen. Botanisch gezien is hij lid van de kruisbloemenfamilie trouwens, niet van de lookfamilie. Dus de geur van look/ajuin, ook de pittige smaak, maar geen plantkundige verwantschap, “look-zonder-look” dus
Heel efficiënt kruid eigenlijk
Maar dit zijn natuurlijk enkel de bladeren. Ook de bloemen, de wortel en zaden zijn eetbaar. De zaden smaken wat naar mosterd naar het schijnt. De wortel daarentegen ruikt wat naar rapen. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik noch wortel, noch zaad al geprobeerd heb. Ook de bladeren niet direct, maar Raymond heeft me daarvan wel de culinaire geneugten laten proeven als smaakmaker in gerechten.
Plekje
hij groeit het liefst in halfschaduw, de rand van het bos. Heggen of beekoevers. Dus het liefst wat vochtig
Medicinaal
Ook de medicinale werking mag worden vermeld. Eerst en vooral mag zeker niet worden vergeten dat er een flinke dosis van de vitaminen A en C aanwezig is in het plantje. Van oudsher wordt de plant via thee voor astma en bronchitis gebruikt. Dat het slijmoplossend en vochtafdrijvend werkt is zeker. Ook zou het antiseptisch of ontsmettend gaan werken. Het rechtstreeks innemen van de bladeren gaat ook een reactie veroorzaken die je doet zweten, en zo komen ook afvalstoffen uit je lichaam. Traditioneel ging men er ook kompressen van maken om te helpen insectenbeten te behandelen.
Bijen
Nog een tip voor de bijenliefhebbers hier. Alleen al daarvoor is het dus de moeite hem te planten. Die beestjes bezoeken hem heel graag, toch dopt hij liever zijn eigen boontjes en is hij niet graag van anderen afhankelijk voor zijn voortplanting. Hij is tweeslachtig (zowel mannelijke als vrouwelijke voortplantingsorganen aan één plant dus) en hij doet aan zelfbestuiving.
wouterbraeckman 
Heel ineressante informatie.Ik kende het maar heb er zelf nog nooit iets van gebruikt.