Zijn naam zou afgeleid zijn van het Griekse thymos, moed. En dat was wat de plant moest geven, moed en kracht. Een kruidachtige die tegen redelijk wat kan, en zich niet vlug laat doen. De naam is dus zo slecht niet gekozen.
een aromatisch kruid met desinfecterende werking
Een beetje geschiedenis.
Dit heestertje komt eigenlijk van rond de Middenlandse Zee. De Etrusken wisten zijn geneeskrachtige werking al, na hen de Egyptenaren. Zo ook de Grieken, zoals gezegd is het woord tijm van het oud-Grieks afgeleid. En de Romeinen, die al snel doorhadden dat dit heestertje buiten een goddelijke reuk ook een desinfecterende en genezende werking had, brachten ze het heestertje mee en introduceerden het in onze contreien. Al snel was het een vaste gast in bijna elke kloostertuin. Voor het gewone volk werd het al vlug betaalbare antibiotica, hun manier om ziekten tegen te gaan.
De plant
hij komt van de lipbloemenfamilie. Een familie van houtachtige planten die een aromatische geur hebben. Ze zijn algemeen in het Mediterraan zeegebied en Azië, maar hier vind je ze ook. Hij wordt hier wel zo groot niet, om echt groot te worden, moet je je comfortabel voelen en de perfecte omstandigheden hebben. Hij komt van een Zuiders klimaat met serieus wat zon, en dan weet je genoeg zeker?
Standplaats
Zoals al vermeld, hij houdt van een zonnige stek. Zanderig, kalkrijk, en goed gedraineerd. Het feit dat hij van zon houdt wil dan ook zeggen dat er in onze contreien voor de winter enige bescherming nodig is. De jonge takjes zijn aromatisch en hebben naaldvormige takjes terwijl de oudere takken meer houtachtig zijn. Het voorgaande geeft aan, die houtachtige naalden, dat hij een drogere, rotsachtige grond verkiest. Dus hij groeit het best op een rotsachtige plek, hij is daar ook op voorzien. Moeder natuur heeft hem soepele, lange wortels gegeven die hem toelaten op zo een grond voedsel en water tot zich te nemen.
Wouter
wouterbraeckman 
Plaats een reactie