Ons industriële erfenis en de natuur, Sint-Lievens-Essen

Als we er toch de geschiedenis op naslaan, dan mogen we zeker de koolmijnen niet uit het oog verliezen. Niet zo heel lang geleden lag het economisch centrum in het Zuiden van het land, en was Vlaanderen het arme broertje.

Een herinnering aan het verleden die voor vele Vlamingen een extra, en heel welgekomen, duit bracht

Een herinnering aan het verleden die voor vele Vlamingen een extra, en heel welgekomen, duit bracht

Maakten de Waalse industriëlen de dienst uit in Belgie, en gingen dagelijks duizenden Vlaamse arbeiders naar de Waalse koolmijnen om daar het Waalse zwarte goud te helpen delven

Allemaal goed en wel, maar wat is dan de link met Sint-Lievens-Esse.

Wel, doorheen deze rurale gemeente liep eens een spoorlijn die deel uitmaakte van een groter geheel dat liep tot over de taalgrens, naar de Waalse koolbekkens, naartoe. De spoorlijn 82 die Aalst met Elzele (Ellezelle) verbond. De uitbouw van het Belgische spoorwegennet is in den beginne grotendeels gefinancierd door katholieke geldschieters. Als de Vlaamse mijnwerkers tijdens de week in het socialistische Wallonië zouden verblijven, zou algauw het socialistische gedachtengoed gaan overheersen, met een tanende invloed van de kerk in het heel katholieke Vlaanderen tot gevolg. Een betaalbare manier vinden om de mijnwerkers dagelijks naar huis te laten komen was dus vooral in het voordeel van de Clerus. En mede zo heeft ook de trein als openbaar vervoermiddel hier zijn ingang gevonden. Nu zijn de tijden veranderd, kunnen we helemaal niet meer spreken van een katholieke dominantie, maar het is toch eens goed ook deze geschiedenis tegen het licht te houden alvorens andere culturen te gaan veroordelen (Islam bevoorbeeld).

Iets later werd de lokale spoorlijn te duur om uit te baten, 1963, en werd de bladzijde omgedraaid. We noteren 1978 als diezelfde spoorlijn deels weer wordt geopend, maar dan nu als toeristisch pad. Hoe het ook zij, de natuur heeft het daar over genomen en door die geschiedenis kunnen wij nu nog genieten van een rustig stukje geasfalteerde wandelweg doorheen een landschap waar je zeldzame planten kan aantreffen

De spoorlijn noemde trouwens het Fosttreintje. Naar wat ik heb gevonden op het net heeft fost iets met de mijnbedrijf te maken in het Frans

Borinage is iets gelijkaardigs. Bohren is de Franse vertaling van kompel, een mijnwerker. In het Waals-Picardisch Borinage. De mijnstreek had zijn naam gekregen

Geplaatst in Geen categorie

Plaats een reactie