Het is een knolgewas. Dus ook een groente die zijn persoonlijke energievoorraad bij zich draagt, en wel in de vorm van zetmeel. In niet zoveel landen hoort hij gewoon bij elke maaltijd, meestal is hij gewoon een groente uit de zovele. Maar niet dus in de Lage landen, hier is hij dé maaltijddrager. Een traditie die trouwens bij onze Noorderburen is gestart
Ook ik ben immigrant
Oorspronkelijk komt de groente uit Zuid-Amerika (herinner je je de slogan “ook ik ben migrant” met een zakje friet?). De wortels van de patat zouden teruggaan naar een gewas uit Zuid-Peru. Maar om het gemakkelijk te maken, het woord patat zou zijn afgeleid van het Azteekse Chi-potati (evenals de naam van tomaat en chocolade zou van die taal komen trouwens). De Spaanse conquistadores brachten de vrucht dus mee. Nadat het op de lange bootreis van het nieuwe continent naar Europa zijn dienst had bewezen tegen het gevreesde scheurbeuk door zijn hoge gehalte aan koolhydraten, vond de groente hier al vlug ingang bij de kloostertuinen. Met het intreden van de botanische tuinen mocht ook dit exemplaar, toch afkomstig uit zuid-amerika, niet ontbreken. Één van de eerste geschreven bronnen komt uit Mechelen, we noteren 1588, een botanicus uit de Lage Landen waaraan we veel te danken hebben qua kennis van planten. Hij was één van de basisleggers van de verspreiding van de tulp. Maar voor tuinen, botanisch, al wat je wilt, het heeft heel wat voeten in de aarde gehad alvorens de aardappel ook zijn plaats veroverde in de groententuin van de boer. Alsof die gedacht moet hebben, “grond verspillen aan een vrucht waarvan de bladeren giftig zijn?”. En geef toe, je kan het hen moeilijk kwalijk nemen, niet? Het waren de Nederlanders, begin 18e eeuw, die de aardappel officieel als voedsel erkende. En iets later volgden de tafels van heel Europa (zij het dan wel enkel als groente). Enkel in de lage landen is hij ook een maaltijddrager geworden.
Standplaats
Ze zijn niet echt moeilijk qua grond, iets dat zeker in hun voordeel speelt. Alleen natte gronden, daar moeten ze niet echt van weten. Lichte gronden warmen snel op en zijn goed voor primeurteelten, de zwaardere gronden zijn beter voor aardappelen die langer in de grond moeten zitten. Wat zeker ook positief is, ze doen het goed als pioniersgewas op weide of braakland die pas in gebruik is genomen, en laten goede grond na voor de gewassen die na hen komen. Wat ze wel vragen is een plek in de volle zon, en net als de andere knolgewassen, voldoende luchtbeweging. Organische bemesting (stalmest) is gewenst, maar die moet goed verteerd zijn. Als het kan een basische grond (niet zuur). Een dosis extra kalium is zeker ook gewenst voor de interne waterhuishouding. We spreken immers over een knolgewas. Ook zoals andere knolgewassen, spaarzaam zijn met stikstof. Je loof groeit dan wel goed, maar ’t is juist de knol die voor jou belangrijk is. En bovendien, het gaat de plant verzwakken omdat het loof harder gaat groeien dan de knol, en de knol is dan gevoeliger voor ziekten (je krijgt dan een spreekwoordelijke reus op lemen voeten).
Geneeskrachtig
Het helende van de plant is dus ontdekt op de schepen die terugkwamen van hun ontdekkingsreis van het nieuwe continent. Dé remedie tegen scheurbeuk. De hoeveelheid koolhydraten, onze bron van energie, en datgene wat planten door fotosynthese aanmaken, is niet echt speciaal voor de aardappel. Je kan eigenlijk net zo goed rijst eten of pasta. Maar aardappel is hier van beschikbaarheid natuurlijk veel makkelijker. Wat zeker ook in zijn voordeel spreekt, aardappels bevatten een serieuze hoeveelheid mineralen. Calcium, forsfo, kalium en ijzer. Van vitaminen zit er een dosis A in (huid, ogen, en je skelet), B1 (helpt energie uit suikers vrij te maken), B2 (helpt ook energie vrij te maken), B3 (ook die is essentieel voor de nodige energie uit de voedingstoffen te halen), en vitamine B6. Een stof die op zichzelf weinig doet, maar wat veel enzymen nodig hebben om te ontwikkelen. En zeker de dosis vitamine C niet te vergeten (antioxidant en immuniteit). And last but not least, hij bevat een hoop vezels.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Aardappel
http://www.plantaardig.com/groenteninfo/aardappel_handleiding.htm
wouterbraeckman 
Plaats een reactie