Iedereen die regelmatig verse groenten klaarmaakt, kent wel aubergine. Geliefd in zowat elke keuken. Maar wat is er geweten van de plant?
Eerst en vooral dat hij van de familie van de nachtschade is, dus van de aardappel en de tomaat en zo. En dat hij solanine bevat, wat hem giftig maakt. Eet hem dus nooit rauw. En net als de tomaat, moet je hem dus leiden bij het planten voor een goed resultaat en heeft hij veel warmte nodig. Het kan vrij in de grond, maar dan moet wel alles meezitten. Ook hier is er gelijkenis met de tomaat. Een zonnige, beschutte plek, een warme zomer … Maar het is en blijft België waarover we spreken, waarmee al één ding zeker is, een regenvrije zomer is heel twijfelachtig. Als ze goed kunnen groeien worden het heesters van anderhalve meter groot met ruwe, harige, wat grijsgroene bladeren. De bloemen zijn stervormig. De vruchten ovaal, met de nodige fantasie zie je er de vorm van een ei in, en daarom in de volksmond ook eierplanten genoemd.
Maar eerst een beetje geschiedenis. Wat ben je zonder? Want wie zijn geschiedenis niet kent is gedoemd het heden lijdzaam te ondergaan!
Van oorsprong zou hij van Myanmar komen. De plant zijn wortels liggen in dus Zuid-Oost-Azië. Dus niet Amerika, alhoewel nachtschade een belletje zou moeten doen rinkelen. In India en China is de vrucht al eeuwen bekend als we het hebben over het culinaire. ’t Zijn de Arabieren die hem naar Spanje hebben gebracht. Dus ook hier, leve de globalisering van de handel. Maar dit verklaart natuurlijk direct waarom een Zuiders klimaat beter voldeed aan zijn eisen om te groeien (en waarom hij best in een serre staat). In het Catalaans hadden ze een bepaalde naam ervoor, alberginia. In het Frans is het verworden tot aubergine. Wij zijn Frankrijk gevolgd, en dus vandaar de naam
Standplaats
Zoals al gezegd is de nodige zon een must voor de ontwikkeling van de plant. De behoefte aan warmte is zeker iets dat hij met de tomaat gemeen heeft, de nood aan warmte bij de aubergine is zelfs groter dan bij de tomaat. Van grond is de plant ook kieskeurig. In die zin dat hij goed voorzien moet zijn van organische stof. Wat extra organische mest in de winter ondergraven, op de plaats waar de groente moet komen, is zeker geen overbodige luxe.
Eigenschappen
Inzake het bevatten van vitamines en mineralen zijn we snel uitgepraat. Maar een bom van vezels, dat is hij zeker, dus met het nodige vocht voor de darmflora een grote deugd.
Voor de kok is de aubergine iets gemakkelijk, in de zin dat die een nogal neutrale smaakt heeft, en niet zo moeilijk is voor combinaties met andere ingrediënten.
Wouter
http://nl.wikipedia.org/wiki/Aubergine_(plant)
http://eten-en-drinken.infonu.nl/producten/59217-de-aubergine-of-eierplant.html
wouterbraeckman 
Een heel leuk en, interessant artikel